Намудҳои Мактабҳои санъати тасвирӣ тавассути DYNASTIES ФЕЙДАЛ

Боздидҳо: 644

    Ҳангоми таҳаввулоти инсоният аз таърихи қадимаи асримиёнагӣ, империяҳои тавоно дар Шарқ (Муғулистон, Чин,…) ё дар Ғарб (Роман, Юнон,…) ҳамеша орзу мекард, ки кишварҳои камбизоатро дар дохил ё берун аз минтақа забт кунад, то идеологияи монархияро қонеъ гардонад.

    Инчунин, дар таърихи эволютсия дар таърихи муосир ва муосир, кишварҳои мутамаддини Ғарб бо ихтирооти илмӣ (барқ, буғ, киштиҳо, силоҳ) роҳҳои худро барои забт кардани кишварҳои рӯ ба тараққӣ дар Шарқ пайдо карданд ва онҳоро ҳамчун колония барои хидмат ба демократия ва капитализм истифода карданд.

    Дар ҷараёни таҳаввулот Ветнам [Витау Нам] ҳадафи ҳуҷуми "мутамаддин" гардид.

    Аз ин рӯ, Тамаддуни Ветнам ба бисёр тамаддунҳо аз Чин, Ҷопон, Ҳиндустон, Аврупо, Иёлоти Муттаҳида таъсир расонд.

    Аз гурӯҳҳои қавмӣ, ки забон ва фарҳанги Чинро барои рушди фарҳанги миллат дар таърихи миёнаи асрҳои миёна, дар таърихи муосир ва муосир гирифтанд (аз охири асри XIX), Ветнам [Витау Нам] ба истифодаи скриптҳои лотинӣ дар ҷаҳони Хитой гузашт¹ дар Осиёи Шарқӣ: Нам [Нам] (Ветнам), Донг (Кореяи Ҷанубӣ), Ягона (Ҷопон), ....

    Аз асрҳои асримиёнагӣ то таърихи муосир (то он даме, ки артиши Фаронса дар охири асри 19 назорати худро аз Ветнам ба дасти худ гирифт), системаи таълими анъанавӣ дар Ветнам [Витау Нам] аз пояҳои Конфутсий дар тӯли ҳазорсолаҳои таърихӣ амиқан таҳти таъсир қарор гирифтааст.

    Аз ин рӯ, омӯзонидани табақаи ҳукмрон барои кӯмак ба ҳимоя ва рушди сулолаҳои феодалӣ, усули таълим дар истифода Ветнам [Витау Нам] барои ёфтани истеъдодҳо аз модели чинӣ фарқе надошт.

    Кӯшиши фаҳмидани ин масъала, мо метавонем ба таври мухтасар аз мундариҷаҳои асосӣ дар зер пайравӣ кунем:

    Дере нагузашта миллати Ветнам дар бораи усулҳои таълим оид ба интихоби захираҳои инсонӣ ва истифодаи одамони боистеъдод ба мерос аз сулолаи ё тағироти сиёсӣ истифода кард.

    Ҳангоми интихоби сарварони ҳарбӣ барои суди феодалӣ ду усул буд:

    Дар усули якум интихоб дар асоси саҳмияҳои шахсӣ ва хизматҳо ё аъзои оилаи империалӣ интихоб карда мешавад. Одамоне, ки бо ин усул интихоб шудаанд, аз омӯзиш гузаштанд. Ин усул пеш аз асри 16 истифода мешуд.

    Дар усули дуюм омузиши касбист. Аъзоёни оилаи империалистон, ки сарварони ҳарбӣ буданд, бояд дар мактабҳои санъати ҳарбӣ расман пешбарӣ мешуданд. Гианг Во [Ҷин Во] Мактаб аввалин мактаби санъати ҳарбӣ дар он замон буд.

    Гианг Во [Ҷин Во] Мактаб сохта шуд Транс [Трун] Династия (1253). Ин ҷое буд барои сарварони ҳарбӣ ва аъзои империалистон барои интихоби санъатҳои ҳарбӣ. Аз ин мактаби санъати ҳарбӣ, Дастури ҳарбӣ навишта шуд, ки он китоби дарсии таҷриба дар бораи майдонҳои воқеии ҷанг буд.

    Аз ин рӯ, бисёр генералҳои машҳури дар боло номбаршуда дар давоми он пайдо шуданд Транс [Трун] Династия.

    Бо вуҷуди ин, ҳар як династ интихоби худро дошт. Аз аввали Le [Ле] Династия (986), интихоби сарбозон танҳо ба тарбияи ҷисмонӣ асос ёфта буд (баданҳои солим) ё спектакль (санъати ҳарбӣ).

    Дар Le [Ле] сулолаҳо роҳи интихобии худро доштанд. То подшоҳии Ле Ду Тонг [Lê Dụ Tong] (номи даврон Бао Тай [Бё Тай]), интихобҳоеро, ки дар давраи ҳукмронии Дуонг, Тонг, Тханх ба ҳам монанд буданд [Тонг, Тун, Тхан] (Трин Куонг [Тран Кунг] подшоҳӣ), ки бо он усули байналмилалӣ дар замонҳои Хитой истифода мешуд, давлати пуриқтидоре дар минтақаи васеъ, алахусус дар Шарқи Осиё (Ҷопон, Корея, Ветнам).

    Пас аз он, аввалин имтиҳоноти санъати ҳарбӣ оғоз ёфт Гианг Во [Ҷин Во] Мактаб дар соли 1721 (соли дуюм дар салтанати Бао Тай [Boo Thai]). Мандаринҳо ном доштанд гиао тю [бузург] (мандаринҳои масъул барои таҳсил дар шаҳр) ки таълими санъати ҳарбӣ барои мандаринҳоро бо як барномаи махсуси таълимӣ таҳти унвони "Классикаи низомӣ" назорат карданд.

    То подшоҳии Ле Ду Тонг [Lê Dụ Tong] (1721) ки усули нави таълим барои ҳама истифода мешуд, ба тавре ки мо имрӯз социализм меномем. Хуб [Хуб] ҳамин тавр, идораи омӯзиши санъати ҳарбӣ (дар пойтахт Танг Лонг [Thăng Long]) зери назорати як мандарини масъул буд.

    Аз он вақт инҷониб, қоидаҳо ва танзими мусобиқаҳои санъати ҳарбӣ, ба ғайр аз интихоби мандаринҳои адабиёт, қатъӣ буданд.

    Дар ҳоле ки озмуни адабиёт дар се сатҳи «чи хуонг, чи хи, дин дин"" [ин чи, чи хуб, чӣ đình] (ташхиси вилоятӣ, имтиҳони метрополия, имтиҳони империализми суд), озмуни санъати ҳарбӣ танҳо дар ду сатҳ гузаронида шуд. Сатҳи аввал буд Пас cu [Sở cử] (thu Huong [thi Hương]); зинаи дуввум Bac cu [Баҳс] (thi Hoi [thi Hii]).
Озмун чунон сахт буд, ки шоир Тран Те Сюонг [Trần Tế Xương] дар имтиҳонҳояш душворӣ кашид. Ӯ хитоб кард:

Ҳашт сол ӯ ба вайрон кардани қоидаҳои имтиҳон кӯмак карда наметавонист [Tám năm không khỏi phạm trường quy].

    Ин низомҳо ҳам барои мусобиқаҳои адабиёт ва ҳам санъати ҳарбӣ ба таври қатъӣ татбиқ карда шуданд. Ҷадвали қоидаҳоро одатан берун аз мактаб барои дидани номзадҳо дидан мумкин аст. Ҳ мундариҷаи қоидаҳоро сабт карданд, аммо Хан Ном [Ҳан Ном] чӯби дарахт хеле хурд буд, ки қайд карда шавад (Тасвири). Дар мавриди рақобати санъати ҳарбӣ, қоидаҳои аввал ин набудани ягон китоб буд. Аммо, баъзан китобҳо дар миқёси хурд дар пӯсти тухми jackfruit нусхабардорӣ мешуданд (ҳоло донишҷӯён инчунин нусхаҳои хурди phao (фиреб дар имтиҳонҳо) -ро истифода мебаранд).

ШАРҲ:
1: LÉON VANDERMEERSCH, Le nouveau monde sinisé, Париж: Сеюил, 1985.
◊ Тасвир - Манбаъ: Nguyễn Mạnh Hùng дар "Kỹ thuật của người An Nam" (Technique du peuple Аннамит) Ҳ.Огер дар Ханой (1908-1909)

БАН ТУ ТУ
11 / 2019

Бештар:
◊  Солдатҳо ва силоҳҳо